♥بهارنارنج♥

- سلام جان! خوبی؟ می تونم چند لحظه وقتت رو بگیرم؟

- سلام مبِن! اینجا چیکار می کنی؟! جلسه دارم اما خیلی کوتاه ایرادی نداره!

- دیروز برای دویست و سی و چهارمین بار بحث گزینه نظامی علیه ایران رو مطرح کردی. پس کی ایشالا؟

- داریم تلاش خودمون رو می کنیم. به زودی ایشالا!

- یعنی هنوز آمادگیش رو ندارید؟

- چرا انقدر عجله می کنی؟ مگه جیش داری؟ ما آمادگیش رو داریم اما هنوز برامون دشمنی ایران مسجل نشده!

- یعنی چی؟! یعنی ایران از افغانستان و عراق کمتر با شما دشمنی کرده؟!

عراق بیچاره که مدتها رفیقمون بود باهاش اون کار رو کردید، افغانستان هم که دست همین اراذل خودمون بود

بهش امون ندادید! ایران که کم مونده خشتک ما رو نشونه بره!

- من الان باید برم یه اجلاس جهانی سخنرانی کنم علیه ایران. بذار بعدا راجع بهش حرف می زنیم!

- بابا یه کم جرات داشته باشید جان! نمیدونم شما چرا چند وقته سر حرفاتون زائیدید؟!

قبلا تا کسی رو تهدید می کردید بلافاصله بهش حمله می کردید...

- بنیامین جان! زائیدن ما نتیجه (...) روسای قبلی ماست!

همین کارها رو کردن که ما الان مجبوریم به تهدید اکتفا کنیم دیگه!

ما با این همه بدهی مالی و چندتا سرباز تن لشِ فراری که یه هفته هم نمی تونن

از زن و بچه شون دور بمونن که نمی تونیم با ایران کل کل کنیم!

- خب چرا رو هیکل من حساب باز نمیکنی!

- هیکل تو رو برای لشگرکشی به کهکشان های دیگه لازم داریم! خودتو الکی خرج نکن شل مغز!

- حالا شما که فعلا توان و عرضه حمله نظامی رو ندارید تا کی میخواید خودتون رو با این همه تکرار تهدید ضایع کنید؟!

حداقل انقدر گوزینه نظامی گوزینه نظامی راه نندازید!

- خب تهدید نکنیم چیکار کنیم؟! تهدید می کنیم بیشتر شاخ میشن! تهدید نکنیم که شاخشون رو فرو هم می کنن!

- جان! این صدای سرفه ی تو بود؟!

- نه! من حالم خوبه!

- مطمئنی؟ کسی پیشته؟!

- نه بابا! باز خیالاتی شدی؟

- خیالات کدومه پیر خرفت! فکر کنم دارن ما رو شنود می کنن! فعلا بای!

- کلاً بای!